Korzyści podatkowe, które wcześniej gwarantowała spółka w Dubaju zostały istotnie ograniczone nowelizacją konwencji obowiązującej pomiędzy Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi od początku roku 2016.
Wprawdzie z art. 4 ust. 1 umowy w nowym brzmieniu nie wynika obowiązek przedstawiania certyfikatu rezydencji podatkowej, jednak cytowany przepis zawiera precyzyjne przesłanki przesądzające o rezydencji podatkowej spółki na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich, uzależniający ową rezydencję od miejsca jej siedziby i faktycznego zarządu na terytorium ZEA. Dodatkowo taka spółka musi być wyłączną własnością osób mających miejsce zamieszkania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz być kontrolowaną przez osoby mające miejsce zamieszkania lub miejsce zarządu na terytorium ZEA.
Trzeba pamiętać, że rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności. Ustalenie rezydencji podatkowej w indywidualnej sprawie wymaga zatem oceny wszystkich faktów i okoliczności istotnych z punktu widzenia danego podatnika. Jeśli przebywasz czasowo lub na stałe na terenie Zjednoczonych Emiratów Arabskich i jesteś zainteresowany ustaleniem statusu podatkowego swojego lub rezydencji swojej spółki oraz obowiązków podatkowych w Polsce z tego tytułu zapraszamy do kontaktu z Kancelarią Skarbiec.
Spółka w Dubaju – sama rejestracja nie chroni przed opodatkowaniem w Polsce
Na kanwie nowelizacji umowy – między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu – krajowe sądy administracyjne czyli WSA/NSA orzekając w sprawie miejsce opodatkowania przychodów spółek zarejestrowanych w ZEA uznają:
– samo zadeklarowanie przez podatnika, że jest spółką zarejestrowaną na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie ma swoją siedzibę, w której będzie okresowo wizytowana przez członków jej zarządu zamieszkujących ZEA oraz Polskę, jest niewystarczające dla uznania, że w świetle umowy skarżąca będzie rezydentem podatkowym ZEA, a więc w Polsce nie będzie podlegać na podstawie art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nie bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje, że skarżąca stanowi spółkę offshore, mającą w ZEA status spółki międzynarodowej (zarejestrowanej w Rejestrze Spółek Międzynarodowych Zarządzie Strefy Wolnego Handlu RAK – Rząd Ras Al Khaimah Zjednoczone Emiraty Arabskie). Spółki takie, na co słusznie zwrócił uwagę Dyrektor IS w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, pomimo faktycznego zarejestrowania w strefie wolnego handlu i wskazania siedziby na terytorium ZEA, w kraju tym nie są uznawane za rezydentów podatkowych tego państwa. W rezultacie wygenerowany przez spółki te dochód nie podlega (tam) opodatkowaniu (por. wyroki NSA z dnia 18 listopada 2016 r. w sprawach: II FSK 2822/14 oraz II FSK 2475/14.
Możliwość opodatkowania spółki z ZEA w Polsce jako spółki mającej miejsce zarządu w Polsce
W sytuacji, gdy podatnik jest w stanie wykazać, że dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania na terenie ZEA (co jak opisano jest obecnie mocno utrudnione) należy pamiętać, że w przypadku spółek mających osobowość prawną (np. spółek z o.o. należących dla Polaków) wiążąca jest również treści art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy CIT. W myśl tego przepisu podatnicy, mający siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Podatnik (np. spółka z o.o.) będzie mieć zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej np., gdy na terytorium Polski są prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły jego bieżące sprawy na podstawie w szczególności: umowy, decyzji, orzeczenia sądu albo innego dokumentu regulujących założenie bądź funkcjonowanie tego podatnika, lub udzielonych pełnomocnictw, lub powiązań podatkowych. Rezydencja podatkowa np. spółki z o.o. nie jest więc determinowana jedynie miejscem jej rejestracji. To faktyczna siedziba bądź też faktyczny zarząd wyznaczają kraj rezydencji podatkowej takiego podmiotu. Analogicznie do tej kwestii podchodzi umowa z ZEA, gdzie w art. 4 ust. 4 unormowano m.in: jeżeli stosownie do postanowień ustępu pierwszego osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą siedzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.
Możliwość opodatkowania spółki z ZEA w Polsce jako spółki mającej zakład podatkowy w Polsce
Za przyjęciem, że podatki należy zapłacić gdzie odbywa się faktyczny zarząd przedsiębiorstwem przesądzają także inne zapisy samej umowy podatkowej, zawartej pomiędzy PL a ZEA. Zgodnie z jej art. 7 ust. 1: zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Na podstawie zaś art. 5 UPO: ,,zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w szczególności zaś miejsce zarządu. W konsekwencji, co do zasady, opodatkowanie ma miejsce w kraju faktycznego zarządu spółki.
Jednocześnie należy pamiętać, że w przypadku podatników będących spółkami mającymi osobowość prawną da się wyznaczyć tylko jedno miejsce faktycznego zarządu. Chodzi bowiem o ustalenie miejsca, gdzie faktycznie podejmowane są istotne decyzje dotyczące bieżącego funkcjonowania spółki.
Za zakład dodatkowo w umowie między PL a ZEA uznaje się: filię, biuro, warsztat, gospodarstwo rolne lub plantacje czy budowę, montaż, instalację lub nadzór związany z taką działalnością, lecz tylko wtedy, gdy okres ich prowadzenia trwa dłużej niż dwanaście miesięcy; świadczenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa usług w drugim Umawiającym się Państwie poprzez pracowników lub inne zatrudnione osoby, o ile działalność taka obejmuje w odniesieniu do określonego projektu lub projektów z nim związanych okres lub okresy przekraczające łącznie dwanaście miesięcy.
Możliwość opodatkowania w Polsce beneficjenta rzeczywistego spółki z ZEA na podstawie przepisów o zagranicznych jednostkach kontrolowanych
W tym miejscu należy zaważyć, że nawet jeśli żadna z opisanych wyżej okoliczności nie wystąpi, czyli spółka zarejestrowana w Zjednoczonych Emiratach Arabskich nie będzie zarządzana faktycznie z terenu Polski i nie powstanie na terenie RP jej zakład – dominujący wspólnik takiej spółki, posiadający polską rezydencję podatkową, może mieć obowiązek podatkowy w Polsce z tytułu posiadania udziałów w takim zagranicznym podmiocie.
Mowa o przepisach CFC, normujących od roku 2015 obowiązek uwzględniania w podstawie opodatkowania u krajowego rezydenta podatkowego (osoby fizycznej oraz podatnika podatku dochodowego od osób prawnych) dochodów uzyskiwanych przez kontrolowany podmiot zagraniczny z miejscem siedziby lub zarządu w kraju o niższym poziomie opodatkowania niż obowiązujący w państwie rezydencji tego rezydenta. By obowiązek raportowania zagranicznych jednostek kontrolowanych (CFC) w Polsce nie powstał – faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną musi być co najmniej o 25% niższy od podatku CIT, który zapłaciła by ta jednostka gdyby była polskim podatnikiem.
Po szczegółowe informacje na temat CFC odsyłamy do naszej podstrony: https://zagraniczne-jednostki-kontrolowane.pl/
Lokalne opodatkowanie spółek z siedzibą w Zjednoczonych Emiratach Arabskich
Należy zauważyć, że dla okresów podatkowych rozpoczynających się 1 czerwca 2023 w ZEA wprowadzono podatek dochodowy od osób prawnych, który naliczany jest od szerokiego zakresu zysków biznesowych, a podmiotami podlegającymi temu podatkowi są nie tylko spółki kapitałowe, ale także niektóre spółki osobowe, podmioty nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Podatek dochodowy należy wyliczyć i zapłacić nie później niż w ciągu dziewięciu miesięcy od zakończenia roku podatkowego. Stawka podatku wynosi 9%. Kwota zwolniona z opodatkowania wynosi: 375 000 dirhamów rocznie (czyli około 102.000 dolarów.). Przewidziano również inne ulgi, w tym dla małych firm.
